பள்ளி ஆசிரியர்கள்

இன்னிக்கி அதிகாலைல திடீர்ன்னு பயங்கரமான கனவு. கனவு பாதி போய்க்கிட்டு இருக்கப்பவே பயந்துபோய் எழுந்துட்டேன், எந்திரிச்சா உடம்பெல்லாம் வேர்த்துப்போய், இதயம் பவுண்ட் ஆகிக்கிட்டு இருந்தது. சுத்தும் முத்தும் பார்த்த பின்னாடி தான் கனவுன்னே தெரிஞ்சு அமைதியானேன். என்ன கனவுன்னா ஸ்கூல்ல எனக்கு பாடம் சொல்லிக்குடுத்த டீச்சர் எல்லாம் குச்சியோட வந்து ’ஏன்டா, ஏதேதோ எழுதுறியே, உனக்கு எழுத்துச் சொல்லிக்குடுத்த எங்களைப்பத்தி நல்லதா நாலு எழுதக்கூடாதா?’ ன்னு குச்சியை காமிச்சு மிரட்டி கேட்க்கவே நான் பயந்து எழுந்துட்டேன்.

ஆனா காலைக்கனவு பலிக்கணுமே(இது வாலுக்காக), அதான் உடனே இந்த இடுகையை எழுதுறேன். என்னோட பால்யம் கொஞ்சம் சுவாரஸ்யமாத்தான் இருக்கும்.

இப்ப என்னோட மூணு வயசுல இருந்து ஆரம்பம்.

0 (பாலர் விடுதி):- ஒன்றை வருசம், (ஆயா பேர் – முகம் நியாபகம் இருக்கு ஆனால் பெயர் மறந்து போச்சு)

ஐய்யோ... வாழ்க்கையில் ரொம்ப சந்தோசமா இருந்த நினைவுகளில் பாலர்விடுதிக்கு (எங்கூருல பால்வாடின்னு தான் சொல்வோம்) ரொம்ப முக்கிய இடம் இருக்கு. அம்மாவால என்னைய வீட்டுல வச்சு சமாளிக்க முடியலைன்னும், அடுத்த வருசம் ஒன்னவதுக்கு அனுப்புறதுக்கு ஒரு பிராக்டிஸா இருக்கட்டும்ன்னும் தான் முதன் முதல்ல பால்வாடில கொண்டுபோய் விட்டாங்க. ஆரம்பத்துல அம்மாவை விட்டு பிரிய பயமா இருந்ததுனால பயங்கரமா அழுதேன், ஆனா அங்க இருக்குற ஆயா இதுமாதிரி அழுது அடம்பிடிக்கும் ஆயிரம் தலையை பாத்திருப்பனதால ரொம்ப ஈஸியா மெரட்டி சமாளிச்சு உக்கார வச்சுட்டாங்க. அப்புறம் பழக்கமாயிடுச்சு. ’நெறைய கேர்ள் பிரண்ட்ஸ் கிடைச்சது’.

காலையில கொஞ்ச நேரம் பாட்டு கத்துக்கணும், அம்மா பதினோரு மணிப்போல வந்து தந்திட்டு போன சாப்பாட்டை மதியம் சாப்பிட்டுட்டு, அப்பிடியே ஒரு தூக்கம் மூணு மணிவரைக்கும். கண்டிப்பாய் தூங்கிதான் ஆகணும், தூங்கலைன்னா அடி விழும். தூங்கி எந்திரிச்சதும் மூணு மணிக்கு வீட்டுக்குப் போயிடலாம். அப்புறம் என்ன ஜாலிதான்.

ஆயா மெரட்டி உக்கார வச்சாங்களேத் தவிர மத்தபடி ரொம்ப நல்லவங்க. விளையாட நிறைய பொருள்கள் கொடுப்பாங்க. ரொம்ப நல்லவங்க. ஆனா நான் பத்தாவது படிக்கிறப்ப நோய்வாய்ப் பட்டு இறந்துட்டாங்க. வருத்தமாப் போச்சு.


1 வகுப்பு, (டீச்சர் பேர் – சரோஜினி டீச்சர்)

அய்யோ., அய்யோ. நான் ஒன்னாவது படிச்ச கதை ரொம்ப பெரிய கதை. டீச்சர் ரொம்ப நல்லவங்கதான், யாரையுமே அடிக்க மாட்டாங்க. ஆனா என்னைய முத வாரத்துலையே வெளுத்து விட்டுட்டாங்க. ஆமா, நாம ஒழுங்கா பள்ளிக்கூடம் வந்தாத்தானே. மொதோ நாளு அம்மா வந்து டீச்சர்கிட்ட சொல்லி விட்டுட்டு போனதும், கொஞ்ச நேரத்துலையே டீச்சருக்கு தெரியாம ஸ்கூலை விட்டு வெளியேறி வீட்டுக்குப் போற கடைத்தெருவில(சுப்ரமணியபுரம் படத்துல, ஜெய்யும், சசியும் ரிக்‌ஷாகாரங்களோட சண்டை போடுவாங்களே, அதே தெருதான்) எங்கயாச்சும் ஒக்காந்துக்குவேன். கடைக்கு வந்த யாராச்சும் பார்த்திட்டு போய் எங்கம்மாட்ட சொல்றதும், எங்கம்மா வந்து என்னைய கூட்டிகிட்டு போய் 11 மணிக்கு பள்ளிக்கூடத்துல திரும்ப விடுறதும் ஒரு மாசமா நடந்தது. அப்புறம் தான் டீச்சர் நம்மளை முன்னாடி உக்கார வச்சு அப்பப்ப இருக்கானான்னு பாத்துக்குவாங்க.

டீச்சர், க்,ங்,ச் சொல்லிக்குடுத்தது லைட்டா ஞாபகத்துல இருக்கு. (பிரம்புல அடிச்சதை தவிர நல்ல டீச்சர் தான்)

2 வகுப்பு, ( டீச்சர் யார், என்ன படித்தோம் என்பது ஞாபகத்தில் இல்லை)(அசிங்கமா போச்சு)

3 வகுப்பு, (டீச்சர் பேர் – ஜெசிந்தா மேரி டீச்சர்)

மூணாம் வகுப்புல என்ன படிச்சோம், என்ன செஞ்சோம் என எதுவுமே ஞாபகம் இல்லை. ஆனா, இந்த டீச்சர்கிட்டயும் சேட்டை பண்ணி பிரம்புல கை மாத்தி – மாத்தி பத்து அடி வாங்குனதும், டீச்சர் அவுங்களோட மூணு வயசு பொண்ணு(பேர் ’டால்’) கிளாஸுக்கு கூட்டிட்டி வந்ததும் நல்லா ஞாபகத்துல இருக்கு.
(பிரம்புல அடிச்சதை தவிர நல்ல டீச்சர் தான்)

4 – 5 வகுப்பு, (டீச்சர் பேர் – சரஸ்வதி டீச்சர்)

சரஸ்வதிங்கிற பேருக்கு ஏத்த மாதிரியே ரொம்ப நல்லா பாடம் சொல்லித்தருவாங்க, அப்ப அப்ப கதைகளும் சொல்லுவாங்க (அலிபாபாவும், நாற்பது திருடர்களும் படக்கதையை மெகா சீரியல் மாதிரி மூணு நாள் தொடர்ந்து சொன்னாங்க)

நாலாவது படிக்கிறப்ப Butterfly-க்கு ஸ்பெல்லிங் சொல்ல தெரியாததால கொண்டைக்காலுல வரி வரியா அடிச்ச அடி இன்னும் ஞாபகத்துல இருக்கு.
(பிரம்புல அடிச்சதை தவிர நல்ல டீச்சர் தான்)


தனிப்பட்ட முறையில் எனக்கு ஒரு வருத்தம், “எனக்கு கஷ்ட்டப்பட்டு சொல்லிக்குடுத்த எந்த டீச்சருக்கும் நல்லாசிரியர் விருது வாங்காமலையே ரிட்டயர் ஆகீட்டாங்களே” என்ற கவலை மட்டுமே.

ஆகா, என்னோட ஸ்கூல் டீச்சர்ஸ் கேட்டதை எழுத்தினதே இவ்வ்ளோ சுவாரசியமாய் இருக்கே, இதை அப்படியே தொடர் இடுகை ஆக்கி எல்லோரையும் உண்மையை எழுதச்சொன்னா எவ்வ்ளோ ஜாலியா இருக்கும்.

அதனால் நான் இதை பள்ளி ஆசிரியர்கள் என்ற தலைப்பில் தொடர் இடுகை ஆக்கி மூன்று பேரை தங்களது சுய சரிதையை எழுத அழைக்கிறேன். அவர்கள்...

1) கோவி. கண்ணன் (காலம்).,
2) கார்க்கி (சாளரம்).,
3) சரவணன்(வேடிக்கை மனிதன்)

மூணு பேருமே எந்த பாலாக இருந்தாலும் கோல் போடும் ஆசாமிகள். அதனால் மழுப்பாமல் சங்கிலித் தொடர் இடுகைக்கு புது வளையம் கோர்க்குமாறு அழைக்கிறேன். சட்ட திட்டமெல்லாம் முன்னர் வந்த சங்கிலி தொடர் இடுகைகளில் இருந்தவை தான் + உண்மையை(சொல்ல முடிந்ததை) மட்டும் சொல்ல வேண்டும்.